Hola todos,

De tijd gaat snel en inmiddels hebben we Bolivia achter ons liggen, maar dit verhaal gaat daar nog wel over. Nadat we uit La Paz waren vertrokken bleken de stakingen en wegblokkades iets meer verspreid dan ons eerst was verteld. Het was niet alleen de weg naar Sucre en Potosi, maar in een groot gebied rondom Potosi is het onmogelijk om over de weg te reizen. Als je tenminste niet voor een blokkade wilt wachten, wat wel 2 dagen kan duren...Vanaf Sucre moesten we dus wel weer verder met het vliegtuig en om naar de zoutvlaktes in Bolivia te komen waren er niet veel opties. Wij zijn gevlogen naar Tarija en vandaar hebben we de nachtbus genomen naar Tupiza. Het geblokkeerde gebied breidt zich zelfs nog uit, want nadat we in Tupiza waren aangekomen bleek de weg achter ons afgesloten!

Vanaf Tupiza zijn we een 4 daagse Jeep reis gaan maken naar de Salar de Uyuni (zoutvlakte) en omgeving, die zou eindigen in Uyuni en vanwaar we een transfer naar Chili konden maken. De reis was erg indrukwekkend maar ook een echt avontuur! We sliepen gelukkig niet in tenten, maar in een soort hostals. Stel je daar niet teveel bij voor: het zijn 4 muren met een dak en er staat een bed in, als je geluk had zonder kieren

We hadden slaapzakken mee en nodig ook, want de bedden met 5 dekens waren absoluut niet warm genoeg zonder! Twee nachten was het ongeveer -15 a -20 is ons verteld, nou dat was te voelen... De 4WD-jeeps waren ook echt nodig, gelukkig hadden we een hele goede bestuurder. We zaten met een engels stel in de jeep en een andere jeep reed met ons op. Met 8 toeristen in totaal dus, het was een gezellige groep. Onze kokkin studeert voor gids en had allerlei verhalen en ook erg lekker eten. Ongelooflijk wat ze op tafel wist te zetten! De laatste dag kregen we zelfs een soort cake/taart als ontbijt Mijn spaans kon ik ook flink oefenen, want alleen de toeristen spraken engels... De eerste dagen hebben we allerlei mooie meren gezien, veel uitzichten/bergen en ook stukken (zout)woestijn. Ook enorm veel flamingos en llamas en andere dieren.

De laatste dag was het echte bezoek aan de Salar, de grootste zoutvlakte in de wereld. We hebben er eerst de zonsopkomst gezien en daarna een aantal verschillende plekken, zoals een eiland met enorme cactussen. De Salar zelf is heel apart. Het is een grote witte vlakte zo ver als je kan kijken! Door het gebrek aan perspectief kan je grappige fotos maken, daar hebben we ons ook een hele tijd mee vermaakt. Het eind was erg spannend, want inmiddels bleek dat de wegblokkades zover zijn uitgebreid dat de standaard weg niet mogelijk was. Dat klinkt misschien raar, want het is toch een enorme vlakte en dan ga je gewoon een andere kant op, maar het zout is lang niet overal sterk genoeg om de jeeps te kunnen dragen en eronder is een heel groot ijskoud meer... Uiteindelijk hebben de jeeps ons ergens afgezet vanwaar we naar het dichtstbijzijnde dorp moesten lopen (+/- een uur). De jeeps reden om over een stuk waar het zonder passagiers net kon. Toen we uitstapten kwam er echter al een groep het dorp uit die blokkades op ging werpen. We hadden erg geluk, want onze jeep was snel genoeg aan de andere kant, maar de meeste jeeps zagen we daarna achter de blokkade staan. In Uyuni aangekomen bleek dat er geen benzine en eten was doordat het zo afgesneden was. Bovendien zijn niet alleen de mijnwerkers in staking, maar staakt zo ongeveer iedereen mee, dus zijn er ook geen winkels/restaurants/hotels open. We besloten dus al snel om maar met de jeep mee terug te gaan naar Tupiza en onze route wat te veranderen.

Het lijkt alsof we onze hele reis in Bolivia steeds net op tijd zijn geweest, na onze terugkomst van de zoutvlaktes hoorden we namelijk dat er nu even geen tours meer gaan. Logisch als het met zoveel moeite gaat! Vanaf Tupiza zijn we gisteren de grens naar Argentinie overgestoken en gaan nu eerst de omgeving van Salta bezoeken. En over een week alsnog naar San Pedro de Atacama in Chili!

Tot de volgende update!

Harmen en Imelda